Doi gran uedli

Doi gran uedli nes ciolova cun gran marueia bunder
y si pitla mans che se muova,
ce bel che te ies śën tlo deberieda cun nëus!
Te ies n ciof te nosc verzon,
che nianca d'inviern ne puderà desflurì.
Da giut se ons ncunfertà sun té, śën ies tlo!

Sares'a bën cuntënt cun nëus,
tu, che te nes adroves?
La vita ie la richëza de chësc mond.
Zachei saral che te à crià –
ce miracul dla vita!
Uni di te aspiterà zeche de nuef
te chësc gran mond.

Te chësc mond zeche de nuef
abines for da cialé,
i prim vares, chëi ne ie dessegur
nia saurii da fé.
Dut l di foss' da cialé
coche te fejes damat;
de chël bel tëmp
tu mei ne te desminceres.

Po' canche te rijes
rijons pea cun té,
tu pitl maladët.
Da se fé marueia che te capësces bele tant.
A scarpeté dassënn te sal drët bel,
uni fuera scotes su,
y datrai nce vel‘ sperduda te fej bradlé.

A nëus es dat la cuntentëza dla vita,
nosc bon cumpani, śën ies tlo pra nëus!
A nëus es dat la cuntentëza dla vita,
nosc bon cumpani, śën ies tlo pra nëus!

Ma ce rie canche te contes,
mo ne ies nia bon de rujené,
po' pëtes mé de drë cighes de legrëza
per te fé audì.
Te dajessan zeche che ne on nia,
ajache nëus te on gën;
canche te ares vel‘ bur‘ mumënt,
sun nëus posses for te lascé.

N grum de pensieres
nes va tres l cë canche te cialon,
nce sce duman ne sares nia plu dlongia nëus.
Ri ti cuntentëza, sibes cuntënt y viv ti vita, tl tëmp,
nëus te juderon y n cumpani sares tu per for.