Home / Cianties, acorc y notes
L amor dl'oma

Idiom:
Gherdëina
Meludia:
Trad. Nghiltiera
Test:
Franz Moroder
lyrics
Cie iel che sun chësc mond lieia l cuer
l plu santamënter, dl rich y dl puer’,
che bele al nascer cun gaudio nes saluda,
che dura fin che la mort nes spartësc y dut muda?
L miëur sun chësc mond, che dal ciel nes po’ unì dat,
la majera benedescion ch’ Idie nes à fat,
l plu amabil, l plu vëira, l plu che dura:
l ie l amor dl’oma y si cura.
Tan de mei bel’ dan nosc nascer, y po’ ce bria
pra la cuna, di y nuet ne lascela do nia,
ce lëur a nes cuntenté, ce tëma, ce cura.
Dut suportela cun pazienza zënza mesura.
La rij cun neus, y a cuer ‘i va duc nosc mei,
y ce festide, ce duel, canche son amalei.
Mei n’ala fat assé y pra nëus stala for,
mei ne se stancia dl’oma l gran amor.
Y po’ che son plu granc y chersciui su,
che l mond manacia nosta giuventù,
sciche la se prova cun bon nseniamënc,
che restonse dalonc dal mel y biei valënc.
Tl pericul nosta miëur custodia sarà
ch’la paroles d’amunizion y d’aurità,
che dut a bones y tan de cuer rejona
plën de tëma l amor de na bon’ oma.
Y canche cun i ani nce per nëus vën l tëmp,
che se njenion cumpania y tel pitla jënt,
che tan nes sta a cuer, y ch’ i ulon tan bon,
mé per nosta familia nëus se festidion,
uniun a sé pënsa y per i siei cialerà,
dl fra, dla sor, dl amich l amor passerà;
ma sce duc t’ëss’ desmincià y t’ëss’ tralascià:
no mei, mei l amor dl’oma ne sarà finà.
l plu santamënter, dl rich y dl puer’,
che bele al nascer cun gaudio nes saluda,
che dura fin che la mort nes spartësc y dut muda?
L miëur sun chësc mond, che dal ciel nes po’ unì dat,
la majera benedescion ch’ Idie nes à fat,
l plu amabil, l plu vëira, l plu che dura:
l ie l amor dl’oma y si cura.
Tan de mei bel’ dan nosc nascer, y po’ ce bria
pra la cuna, di y nuet ne lascela do nia,
ce lëur a nes cuntenté, ce tëma, ce cura.
Dut suportela cun pazienza zënza mesura.
La rij cun neus, y a cuer ‘i va duc nosc mei,
y ce festide, ce duel, canche son amalei.
Mei n’ala fat assé y pra nëus stala for,
mei ne se stancia dl’oma l gran amor.
Y po’ che son plu granc y chersciui su,
che l mond manacia nosta giuventù,
sciche la se prova cun bon nseniamënc,
che restonse dalonc dal mel y biei valënc.
Tl pericul nosta miëur custodia sarà
ch’la paroles d’amunizion y d’aurità,
che dut a bones y tan de cuer rejona
plën de tëma l amor de na bon’ oma.
Y canche cun i ani nce per nëus vën l tëmp,
che se njenion cumpania y tel pitla jënt,
che tan nes sta a cuer, y ch’ i ulon tan bon,
mé per nosta familia nëus se festidion,
uniun a sé pënsa y per i siei cialerà,
dl fra, dla sor, dl amich l amor passerà;
ma sce duc t’ëss’ desmincià y t’ëss’ tralascià:
no mei, mei l amor dl’oma ne sarà finà.
Tags
oma (13) mami (2) nseniamënt (1) amor (65) familia (13)
Sce chest cuntenut ne essa nia da vester chilò o sce al é velch de fauz, preibel scrivedenes: info@ulg.it